اَلتَّعَلُّقُ [et-teʹalluḵ] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Bu dahi bir nesneyi bir şey΄e geçirip asmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَعَلَّقَ الشَّيْءَ إِذَا جَعَلَهُ مُعَلَّقًا Ve bir adamın ʹaşk ve muhabbetine giriftâr olmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَعَلَّقَ الْمَرْأَةَ وَتَعَلَّقَ بِهَا إِذَا أَحَبَّهَا
اَلتَّعَلُّقُ [et-teʹalluḵ] (fethateynle ve lâm’ın zammı ve teşdîdiyle) Bir nesneye asılmak; yukâlu: تَعَلَّقَهُ وَتَعَلَّقَهُ بِهِ بِمَعْنًى Ve
تَعَلُّقٌ [teʹalluḵ] تَعْلِيقٌ [taʹlîḵ] maʹnâsına dahi gelir; tekûlu: تَعَلَّقْتُهُ بِمَعْنَى عَلَّقْتُهُ Ve minhu kavlu ʹUbeydillâh b. Ziyâd li-Ebi’l-Esved ed-Du΄elî: “لَوْ تَعَلَّقْتَ مَعَاذَةً” Yaʹnî “Kendi nefsine taʹvîz assan olmaz mı idi göz değmemek için.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı