اَلثَّفِنَةُ [ešamp;-šamp;efinet] (فَرِحَةٌ [feriḩat] vezninde) Devenin çöktükte yere gelen aʹzâsına denir, göğsü ve dizleri ve uylukları dipleri gibi; cemʹi ثَفِنَاتٌ [šamp;efinât] gelir. Ve ثَفِنَةُ الْإِنْسَانِ [šamp;efinetu’l-insân] adamın dizine denir ki sâkı ile feḣizi kavuşup biriktiği yerden ʹibârettir. Mü΄ellif اَلرُّكْبَةُ وَمُجْتَمَعُ السَّاقِ وَالْفَخِذِ ʹibâretiyle îrâd eylemekle مُجْتَمَعٌ kavli ʹatf-ı tefsîrdir, zîrâ رُكْبَةٌ [rukbet]i mâddesinde ihtilâf üzere taʹrîf eyledi. Ve ثَفِنَةُ الْخَيْلِ [šamp;efinetu’l-ḣayl] at kısmının bacaklarında uyluklarının iç tarafından kavuştuğu yere denir. Ve sayıya denir; ʹaded maʹnâsına. Ve gürûh ve cemâʹat-i insânî maʹnâsınadır; yukâlu: جَاءَتْ ثَفِنَةٌ مِنَ النَّاسِ أَيْ جَمَاعَةٌ Ve sepetin ve kavsaranın aşağılarından iki köşelerine denir. Ve şol nâkaya denir ki sütünü sağan adama ثَفِنَةٌ [šamp;efinet]leriyle vurup çarpar ola.
اَلثَّفِنَةُ [ešamp;-šamp;efinet] (šamp;â’nın fethi ve fâ’nın kesriyle) Devenin göğsünden şol berk yerdir ki çöktükte onun üzerine çöker, dizlerinde olan ve sâ΄ir ʹuzvunda olan berk yer gibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı