اَلثِّقَةُ [ešamp;-šamp;iḵat] (šamp;â-yı müsellesenin kesriyle) ve
اَلْمَوْثِقُ [el-mevšamp;iḵ] (مَوْعِدٌ [mevʹid] vezninde) Bir adama emniyyetle iʹtimâd kılmak maʹnâsınadır ki inanmak taʹbîr olunur; yukâlu: وَثِقَ بِهِ كَوَرِثَ ثِقَةً وَمَوْثِقًا إِذَا ائْتَمنَهُ Şârihin beyânına göre ism-i fâʹil وَاثِقٌ [vâšamp;iḵ]tir.
اَلثِّقَةُ [ešamp;-šamp;iḵat] (šamp;â’nın kesri ile عِدَةٌ [ʹidet] vezni üzere) İʹtimâd kılmak; tekûlu: وَثِقْتُ بِفُلَانٍ أَثِقُ ثِقَةً مِنَ الْبَابِ السَّادِسِ إِذَا ائْتَمَنْتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı