اَلْجِبْسُ [el-cibs] (cîm’in kesriyle) Câmid ve bî-hayr ve sakîl ve girân-cân kimseye denir ki aslâ bir işe yaramaz ola. Ve fâsık ve fâcire denir. Ve alçak ve kemter ve redî΄ kimseye ve korkak ve cebân adama ve le΄îm ve fürû-mâyeye denir; yukâlu: هُوَ جِبْسٌ أَيْ جَامِدٌ ثَقِيلُ الرُّوحِ وَكَذَا الْفَاسِقُ وَكَذَا الرَّدِيءُ وَكَذَا الْجَبَانُ وَكَذَا اللَّئِيمُ Ve ayı yavrusuna denir. Ve alçıya denir, جِصٌّ [ciṡṡ] maʹnâsına. Cemʹleri أَجْبَاسٌ [ecbâs] ve جُبُوسٌ [cubûs] gelir; yukâlu: طَلاَهُ بِالْجِبْسِ أَيِ الْجِصِّ
اَلْجِبْسُ [el-cibs] (cîm’in kesri ve bâ’nın sükûnuyla) Korkak ve ʹâciz olan kimse, Aṡmaʹî rivâyeti üzere; yukâlu: إِنَّهُ لَجِبْسٌ مِنَ الرِّجَالِ إِذَا كَانَ عَيًّا Ve عَيٌّ [ʹayy] ʹayn-ı mühmele ile ʹâcize derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı