اَلْجَلْقُ [el-celḵ] (حَلْقٌ [ḩalḵ] vezninde) Baş tırâş eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: جَلَقَ رَأْسَهُ جَلْقًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا حَلَقَهُ Ve nisvân ʹavret yerini yâhûd sırıtıp gülmekle ön dişlerini açmak maʹnâsınadır; yukâlu: جَلَقَتِ الْمَرْأَةُ عَنْ مَتَاعِهَا وَثَنَايَاهَا إِذَا كَشَفَتْ Ve mancınîk ile taş atmak maʹnâsınadır; yukâlu: جَلَقَهُمْ إِذَا رَمَاهُمْ بِالْمَنْجِنِيقِ Ve
جَلْقٌ [celḵ] Sulh maʹnâsına istiʹmâl olunur; lâkin müvellededir, zâhiren keşf maʹnâsından me΄hûzdur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı