اَلذِّمَارُ [ež-žimâr] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Adama hıfz ve himâyeti lâzım olan nesneye denir, ʹırz ve nâmûs ve âb-ı rû ve harem gibi ki müsâmaha ve izâʹatı beyne’n-nâs levm ve fezâhati müstelzim olur; yukâlu: هُوَ حَامِي الذِّمَارِ إِذَا حَمَى مَا لَوْ لَمْ يَحْمِهِ لِيمَ وَعُنِّفَ مِنْ حِمَاءٍ وَحَرِيمٍ
اَلذِّمَارُ [ež-žimâr] (žâl’ın kesriyle) Kezâlik kındırmak maʹnâsına. Ve baʹzılar eyitti: ذِمَارٌ [žimâr] şol nesnedir ki insâna onun hıfzı lâzım olur, ʹırz ve nâmûs gibi. Ve kavluhum: فُلَانٌ حَامِي الذِّمَارِ أَيْ إِذَا ذَمَرَ وَغَضِبَ حَمِيَ وَيُقَالُ فُلَانٌ أَمْنَعُ ذِمَارًا مِنْ فُلَانٍ Pes maʹnâ-yı evvele nazaran حَامِي [ḩâmî]nin ذِمَارٌ [žimâr]a izâfeti mecâzî olur. Ve ذِمَارٌ [žimâr]a ذِمَارٌ [žimâr] dediler zîrâ ذِمَارٌ [žimâr] ehline ذِمَارٌ [žimâr] için kındırılmak vâcibdir, nitekim حَامِي الْحَقِيقَةِ dediler ehlinden kişi onu defʹ etmek vâcib olduğu için.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı