Kamus-ı Muhit - الرثة maddesi

اَلرِّثَّةُ [er-rišamp;šamp;et] (râ’nın kesriyle) Bu dahi işe yaramaz eski püskü ev esbâbına denir. Ve bir işe salâhiyyetleri olmayan ahmak ve zaʹîf ve çolpa kimselere ıtlâk olunur ki ıstılâhımızda nüfûs-ı zâ΄ide taʹbîr olunur.

اَلْوِرْثُ [el-viršamp;] (vâv’ın kesriyle) ve

اَلْوِرَاثَةُ [el-virâšamp;et] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) ve

اَلْإِرْثُ [el-iršamp;] (hemzenin kesriyle ki aslı وِرْثٌ [viršamp;] idi) ve

اَلرِّثَةُ [er-rišamp;et] (عِدَةٌ [ʹidet] vezninde) Vefât eden kimsenin mâl-ı metrûkuna vâris olup almak maʹnâsınadır; yukâlu: وَرِثَ أَبَاهُ يَرِثُهُ كَيَعِدُهُ وِرْثًا وَوِرَاثَةً وَإِرْثًا وَرِثَةً مِنَ الْبَابِ السَّادِسِ Asl وِرَاثَةٌ [virâšamp;et] bir kimseden âher kimseye ʹakd ve ʹakd mecrâsına cârî olan muʹâmelesiz mâl ve kınye intikâline mevzûʹ olup baʹdehu meyyitten intikâl eylemekte istiʹmâl gâlib olunmuştur. Ve o tereke-i mevrûseye مِيرَاثٌ [mîrâšamp;] denir ki aslı مِوْرَاثٌ [mivrâšamp;] idi, وَارِثٌ [vârišamp;]in وِرَاثَةٌ [virâšamp;et]ine gûyâ ki âlettir ve إِرْثٌ [iršamp;] denir hemzenin kesriyle, masdar olduğu gibi ve تُرَاثٌ [turâšamp;] denir tâ’nın zammıyla; aslı وُرَاثٌ [vurâšamp;] idi.

Vankulu Lugatı - الرثة maddesi

اَلرِّثَّةُ [er-rišamp;šamp;et] (râ’nın kesriyle ve šamp;â’nın teşdîdiyle) Metâʹ-ı beytten eski ve hurdevât olan nesneler. Ve

رِثَّةٌ [rišamp;šamp;et] Halkın zuʹafâsına ve erâziline dahi derler. Ve ahmak olan ʹavrete dahi رِثَّةٌ [rišamp;šamp;et] derler.