اَلرَّجَّاءُ [er-reccâ΄] (râ’nın fethi ve cîm’in teşdîdiyle) Semizlikten hörgücü büyük olup tiril tiril titreyen nâkaya denir; yukâlu: نَاقَةٌ رَجَّاءُ أَيْ عَظِيمَةُ السَّنَامِ وَمُرْتَجَّتُهُ Gerçi baʹzı nüshada te΄nîs ʹunvânıyla وَمُرْتَجَّتُهَا vâkiʹdir, o dahi sahîhtir ki muzâfün-ileyhten iktisâb-ı te΄nîs eylemiş olur.
اَلرَّجَاءُ [er-recâ΄] (وَفَاءٌ [vefâ΄] vezninde) ve
اَلرَّجْوُ [er-recv] (râ’nın fethiyle) ve
اَلرَّجَاةُ [er-recât] ve
اَلْمَرْجَاةُ [el-mercât] (mîm’in fethiyle) ve
اَلرَّجَاوَةُ [er-recâvet] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) ve
اَلرَّجَاءَةُ [er-recâ΄et] (hemze ile) Ummak ve ümîd eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَجَاهُ يَرْجُوهُ رَجَاءً وَرَجْوًا وَرَجَاةً وَمَرْجَاةً وَرَجَاوَةً وَرَجَاءَةً ضِدُّ يَئِسَ
اَلرَّجَّاءُ [er-reccâ΄] (râ’nın fethi ve cîm’in teşdîdiyle ve elifin meddiyle) Hörgücü büyük deve, ʹazîmetü’s-senâm maʹnâsına.
اَلرَّجَاءُ [er-recâ΄] (râ’nın fethi ve elifin meddiyle) Bir nesneyi ummak, emel maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı