اَلرَّتْقَاءُ [et-retḵâ΄] (حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] vezninde) Ferci bitişik olan ʹavrete denir ki cimâʹı kabîl olmaya, ʹalâ-kavlin fercinde tebevvül edecek delikten gayrı delik olmaya, Türkîde aslık taʹbîr olunur; yukâlu: إِمْرَأَةٌ رَتْقَاءُ أَيْ بَيِّنَةُ الرَّتْقِ لاَ يُسْتَطَاعُ جِمَاعُهَا أَوْ لاَ خَرْقَ لَهَا إِلاَّ الْمَبَالُ خَاصَّةً
اَلرَّتْقَاءُ [er-retḵâ΄] (râ’nın fethi ve tâ’nın sükûnuyla) Zikr olunan sıfat üzere olan ʹavret.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı