اَلرَّغِيبُ [er-raġîb] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Ekûl ve harîs kişiye denir ki soğumsuz taʹbîr olunur. Ve şol dereye ve sâ΄ir nesneye denir ki içerisi geniş olup çok su ve çok şey΄ ala; yukâlu: وَادٍ رَغِيبٌ أَيْ ضَخْمٌ كَثِيرُ اْلأَخْذِ وَاسِعٌ
اَلرَّغِيبُ [er-reġîb] (kezâlik râ’nın fethi ve ġayn’ın kesriyle) İçerisi vâsiʹ nesne; yukâlu: حَوْضٌ رَغِيبٌ وَسِقَاءٌ رَغِيبٌ وَفَرَسٌ رَغِيبُ الشَّحْوَةِ أَيْ وَاسِعُ الْجَوْفِ فِي الْأُولَيَيْنِ وَوَاسِعُ الْخَطْوَةِ فِي الْأَخِيرَةِ فَإِنَّ الشَّحْوَةَ بِفَتْحِ الشِّينِ الْمُعْجَمَةِ وَالْحَاءِ الْمُهْمَلَةِ الْخَطْوَةُ لِلْفَرَسِ Yaʹnî atın adımı. Aḣterî’nin اَلرُّغْبُ بِالضَّمِّ شُؤْمٌ ve dahi gen ve vâsiʹ gibi dediği sehvdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı