اَلرَّغْنُ [er-raġn] (râ’nın fethi ve ġayn-ı muʹcemenin sükûnuyla) Bir sözü dinleyip kabûl etmek maʹnâsınadır ki söz eslemek taʹbîr olunur; yukâlu: رَغَنَ إِلَيْهِ رَغْنًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَصْغَى إِلَيْهِ قَابِلًا Ve safâ ve huzûr ile yiyip içmek maʹnâsınadır; yukâlu: فُلَانٌ يَرْغَنُ أَيْ يَأْكُلُ وَيَشْرَبُ فِي نِعْمَةٍ Ve tamaʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَغَنَ فِيهِ إِذَا طَمَعَ
اَلرَّغْنُ [er-raġn] (râ’nın fethi ve ġayn-ı muʹcemenin sükûnuyla) Bir sözü dinlemeğe kulak tutmak. Ve
رَغْنٌ [raġn] Bir nesneye meyl etmeğe dahi derler; yukâlu: رَغَنَ إِلَى الصُّلْحِ رَغْنًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا رَكَنَ إِلَيْهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı