اَلرُّفَضَةُ [er-rufaḋat] (هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) Bir nesneyi tîz terk eder olan kimseye denir, niteki قُبَضَةٌ [ḵubaḋat] bir nesneyi çabuk ahz ve temessük eden adama denir; yukâlu: رَجُلٌ قُبَضَةٌ رُفَضَةٌ إِذَا كَانَ يَتَمَسَّكُ بِالشَّيْءِ ثُمَّ يَدَعُهُ
اَلرُّفَضَةُ [er-rufeḋat] (râ’nın zammı ve fâ’nın fethiyle) Şol kimsedir ki bir nesne ile temessük eyleye ve eğlemeyip onu terk ede; yukâlu: رَجُلٌ قُبَضَةٌ رُفَضَةٌ İbnu’s-Sikkît eyitti: yukâlu: رَاعٍ قُبَضَةٌ رُفَضَةٌ لِلَّذِي يَقْبِضُ الْإِبِلَ وَيَجْمَعُهَا فَإِذَا صَارَتْ إِلَى الْمَوْضِعِ الَّذِي تُحِبُّهُ وَتَهْوَاهُ رَفَضَهَا وَتَرَكَهَا تَرْعَى حَيْثُ شَاءَتْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı