اَلسَّجِسُ [es-secis] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلسَّجِيسُ [es-secîs] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Vasflardır, bulanıp mütegayyir olmuş suya denir; ve minhu tekûlu: لاَ آتِيكَ سَجِيسَ اللَّيَالِي وَسَجِيسَ الْأَوْجَسِ بِفَتْحِ الْجِيمِ وَسَجِيسَ الْأَوْجُسِ بِضَمِّ الْجِيمِ وَسَجِيسَ عُجَيْسٍ أَيْ أَبَدًا Yaʹnî vech-i mezkûr üzere سَجِيسٌ [secîs] bir yerde çok durmakla mütegayyir olmuş suya denmekle bu münâsebetle hemîşe ve ebedî ve dâ΄imî mahallinde istiʹmâl olundu. Hâsıl-ı maʹnâ: “Geceler ve dehr mevcûd oldukça ben sana varmam demektir.” Gecelerin ve dehrin vücûda gelmediği yoktur, pes ben dahi hiç varmam demek olur. Ve عُجَيْسٌ [ʹuceys] lafzı âhir maʹnâsına olmakla te΄kîd olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı