اَلشَّذْرُ [eş-şežr] (şîn’in fethi ve žâl-ı muʹcemenin sükûnuyla) Şol altın pârelerine denir ki hurde hurde maʹdenden devşirilir ki hudâyî olur, taşı toprağı izâbe edip kâl eylemeksizin zuhûr eder. ʹAlâ-kavlin şol boncuklara denir ki dizilmiş dizinin fâsıla için aralıklarına geçirirler, ʹalâ-re΄yin hurde incilere denir. Müfredi شَذْرَةٌ [şežret]tir hâ’yla. Zemaḣşerî Esâs’ta kavl-i evveli ihtiyâr eylemiştir. Kâle إِلْتَقَطَ الشَّذْرَ مِنَ الْمَعْدِنِ وَالشُّذُورَ Ve
شَذْرَةُ [Şežret] Esâmîdendir: Ebû Şežre ez-Zibriḵân b. Bedr sahâbîdir. Ve Şežre b. Muḩammed b. Aḩmed b. Şežre muhaddistir.
اَلشَّذْرُ [eş-şežr] (şîn’in fethiyle ve žâl’ın sükûnuyla) Şol hudâyî altındır ki maʹdende bulunur, maʹdenden çıkan taşı eritmeksizin.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı