اَلشَّنْبَاءُ [eş-şenbâ΄] (حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] vezninde) ve
اَلشَّمْبَاءُ [eş-şembâ΄] (nûn’u mîm’e ibdâlle) Ve bu İmâm Sîbeveyhi rivâyetidir, mü΄ennesleridir. Ve
شَنْبَاءُ [şenbâ΄] إِمْلِيسِيَّةٌ [imlîsiyyet] dedikleri nâra denir ki aslâ çekirdeği olmayıp gûyâ ki kışrı içre hemân rengîn âb-ı şîrîn îdâʹ olunmuş olur. Ve
شَنَبٌ [şeneb] (fethateynle) Kezâlik masdar olur, havâ serin olmak maʹnâsına; yukâlu: شَنِبَ يَوْمُنَا شَنَبًا مِنَ الْبَابِ الْمَزْبُورِ أَيْ بَرُدَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı