Kamus-ı Muhit - الشكر maddesi

اَلشَّكَرُ [eş-şeker] (fethateynle) Hayvânın memesi süt ile dolmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَكِرَتِ النَّاقَةُ شَكَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا امْتَلَأَ ضَرْعُهَا Ve davar semirmek maʹnâsınadır; yukâlu: شَكِرَتِ الدَّابَّةُ إِذَا سَمِنَتْ Ve bir adam civân-merdlik eylemek, ʹâlâ-kavlin baʹde’l-buhl vergisi çok olmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَكِرَ فُلاَنٌ إِذَا سَخَا بِمَالِهِ أَوْ غَزُرَ عَطَاؤُهُ بَعْدَ بُخْلِهِ Ve ağacın dibinden hurde fidanlar ve filizler sürüp çıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَكِرَتِ الشَّجَرَةُ إِذَا خَرَجَ مِنْهَا الشَّكِيرُ

اَلشَّكْرُ [eş-şekr] (şîn’in fethi ve kâf’ın sükûnuyla) ʹAvretin fercine ʹalâ-kavlin fercinin lahmine denir; şîn’in kesriyle de lügattir. Ve cimâʹ maʹnâsınadır. Kâle’ş-şârih ve fi’n-Nihâye: “أَنَّهُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ نَهَى عَنْ شَكْرِ الْبَغِيِّ” اَلشَّكْرُ بِالْفَتْحِ اَلْفَرْجُ أَرَادَ مَا يُعْطَى عَلَى وَطْئِهَا Ve

شَكْرٌ [Şekr] Serât arzında mütemekkin bir cemâʹatin pederi olan ve Vâlân b. ʹAmr’ın lakabıdır. Ve Yemen’de bir dağın adıdır. Ve

شَكْرٌ [şekr] Masdar olur, hurmâ ağacının diplerinden küçük fidanlar sürüp çıkmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَكَرَتِ النَّخْلَةُ شَكْرًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا نَبَتَ شَكِيرُهُ

اَلشُّكْرُ [eş-şukr] (şîn’in zammıyla) İhsânı bilip ve neşr eylemek yaʹnî muhsin ve münʹimin tafaddül eylediği niʹmet ve ihsânı ve kadr kıymetini bilip nâsa neşr ve iʹâşe ve muhsin ve münʹimini medh ve senâ eylemekten ʹibârettir, كُفْرَانٌ [kufrân] mukâbilidir. ʹİnde’l-baʹz شُكْرٌ [şukr] cevârihden hemân yede mahsûstur ve Hak taʹâlâ tarafından istiʹmâl olundukta aʹmâl-i hasene-i ʹibâda mücâzât irâde olunur. Ve شُكْرٌ [şukr] senâ-i cemîl maʹnâsına istiʹmâl olunur.

Vankulu Lugatı - الشكر maddesi

اَلشَّكَرُ [eş-şeker] (fethateynle) Meme sütle dolmak; yukâlu: شَكِرَتِ النَّاقَةُ تَشْكَرُ شَكَرًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا امْتَلَأَ ضَرْعُهَا

اَلشُّكْرُ [eş-şukr] (şîn’in zammı ve kâf’ın sükûnuyla) İhsân eden kimseyi medh etmektir, ihsânı mukâbilesinde; yukâlu: شَكَرْتُهُ وَشَكَرْتُ لَهُ Lâkin lâm’la istiʹmâli efsahtır. Ve

شُكْرٌ [şukr] mer΄eye izâfet olunup شُكْرُ الْمَرْأَةِ deseler ferci murâd olur.