اَلطِّلَالُ [eṯ-ṯilâl] (ṯâ’nın kesriyle) Cemʹi, zikr olunan yağmurlar maʹnâsına. Ve
طَلٌّ [ṯall] Yağmur ıslatmağa dahi derler; yukâlu: طُلَّتِ الْأَرْضُ عَلَى الْبِنَاءِ لِلْمَجْهُولِ وَطَلَّهَا النَّدَى Ve نَدًى [nedâ] nûn’un fethi ve elifin kasrıyla nem maʹnâsınadır. Ve
طَلٌّ [ṯall] Kanı heder kılmağa dahi derler; yukâlu: طَلَّ اللهُ دَمَهُ أَيْ أَهْدَرَهُ وَلَا يُقَالُ طَلَّ دَمُهُ عَلَى الْبِنَاءِ لِلْمَعْلُومِ وَأَبُو عُبَيْدَةَ وَالْكِسَائِيُّ يَقُولَانِهِ وَقَالَ أَبُو عُبَيْدَةَ فِيهِ ثَلَاثُ لُغَاتٍ طَلَّ دَمُهُ وَطُلَّ دَمُهُ وَأُطِلَّ دَمُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı