اَلطَّلَالَةُ [eṯ-ṯalâlet] (كَرَامَةٌ [kerâmet] vezninde) Bir nesne pek hûb ve nekre olmak maʹnâsınadır; yukâlu: طَلَّ الشَّيْءُ طَلَالَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَعْجَبَ Ve
طَلَالَةٌ [ṯalâlet] İsm olur, طَلَلٌ [ṯalel] gibi vîrâne hâne ve sarâydan kalan âsâr-ı binâya denir. Ve her şeyin şahs ve heykeline denir, ke-mâ se-yuzkeru. Ve ferah ve sürûr maʹnâsınadır. Ve güzelliğe denir, bahâ΄ ve behcet maʹnâsına. Ve hâlet-i haseneye ve hey΄et-i cemîleye ıtlâk olunur; tekûlu: أَعْجَبَنِي طَلَالَتُهُ أَيْ حَالَتُهُ الْحَسَنَةُ وَهَيْئَتُهُ الْجَمِيلَةُ
اَلطَّلَالَةُ [eṯ-ṯalâlet] (ṯâ’nın fethiyle) Kezâlik şahs maʹnâsınadır; yukâlu: حَيَّ اللهُ طَلَلَكَ وَطَلَالَتَكَ أَيْ شَخْصَكَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı