اَلْفَدَّانُ [el-feddân] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) ve
اَلْفَدَانُ [el-fedân] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Öküze denir, ثَوْرٌ [šamp;evr] maʹnâsına, ʹalâ-kavlin çift sürmek için boyunduruğa koşulmuş iki öküze birden denir, yalnız birisine فَدَانٌ denmez. Ve ʹinde’l-baʹz o iki çift öküzünün âlât ve edevâtına denir, boyunduruk ve sâ΄iri gibi; cemʹi فَدَادِينُ [fedâdîn]dir. Şârih der ki muhaffefin cemʹi أَفْدِنَةٌ [efdinet]tir. Ve hâlen ehl-i Mıṡr lisânında فَدَّانٌ [feddân] dört yüz ḵaṡaba mikdârı tarlaya ıtlâk olunur, beher ḵaṡaba altı zirâʹla bir zirâʹın sülüsânı mikdârdan ʹibârettir. Ve kesimleri فَدَّانٌ [feddân] başına mukannendir.
اَلْفَدَّانُ [el-feddân] (fâ’nın fethi ve dâl’ın teşdîdiyle) فَدَّادِينَ [feddâdîn]in müfredi, ekin için olan öküz maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı