اَلْفَصِيحُ [el-faṡîḩ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve
اَلْفَصْحُ [el-faṡḩ] (شَكْسٌ [şeks] vezninde) Ondan sıfatlardır. فَصِيحٌ [faṡîḩ]in cemʹi فُصَحَاءُ [fuṡaḩâ΄] gelir, كُرَمَاءُ [kuremâ΄] gibi. Ve ikisinin de cemʹleri فِصَاحٌ [fiṡâḩ] gelir, كِرَامٌ [kirâm] ve صِعَابٌ [ṡiʹâb] gibi ve فُصُحٌ [fuṡuḩ] gelir zammeteynle, رَغِيفٌ [reġîf] ve رُغُفٌ [ruġuf] ve سَحْلٌ [saḩl] ve سُحُلٌ [suḩul] gibi. Mü΄ennesinde فَصِيحَةٌ [faṡîḩat] denir. Cemʹi فِصَاحٌ [fiṡâḩ] gelir, fâ’nın kesriyle ve فَصَائِحُ [faṡâ΄iḩ] gelir.
اَلْفَصِيحُ [el-feṡîḩ] (fâ’nın fethi ve ṡâd’ın kesriyle) Şol kimsedir ki sözünde belâgat ola yâhûd şol kelâmdır ki onda belâgat ola; رَجُلٌ فَصِيحٌ وَكَلَامٌ فَصِيحٌ وَلِسَانٌ فَصِيحٌ derler, kaçan ki dilin tekellümde cereyânı ola. Baʹzılar eyitti: Her tekellüme kâdir olan فصيح [feṡîḩ]tir, ol ki tekellüme kâdir olmaya, ona عَجَمٌ [ʹacem] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı