اَلْقَسَامِيُّ [el-ḵasâmiyy] (سَحَابِيٌّ [seḩâbiyy] vezninde) Şol adama denir ki bezleri ibtidâ dürüsüyle dürüp büke tâ ki kıvrımı onun üzerine mukarrer olup kalır ola, zâhiren bu kumaşçılarda ve bezcilerde olur; yukâlu: طَوَى الْقَسَامِيُّ ثِيَابَهُ وَهُوَ مَنْ يَطْوِيهَا أَوَّلَ طَيِّهَا حَتَّى تَنْكَسِرَ عَلَى طَيِّهَا Şârih der ki hüsn maʹnâsına olan قَسَامَةٌ [ḵasâmet]e mensûbdur, zîrâ bez evvelki dürüsü üzere bükülüp kaldıkta buruşmayıp güzel olur. Ve
قَسَامِيٌّ [ḵasâmiyy] Şol ata denir ki bir taraftan beş yaşına varıp ve bir taraftan رَبَاعِيَةٌ [rebâʹiyet] dişini henüz bırakmakla رَبَاعٌ [rebâʹ] ola; yukâlu: فَرَسٌ قَسَامِيٌّ أَيْ أَقْرَحَ مِنْ جَانِبٍ وَهُوَ مِنْ جَانِبٍ رَبَاعٌ Ve bir feres-i maʹrûf ismidir. Ve iki nesne beyninde olan şey΄e denir.
اَلْقَسَامِيُّ [el-ḵasâmiyy] (ḵâf’ın fethi ve sîn’in tahfîfiyle) Şol kimsedir ki bezleri ibtidâdürüsüyle düre tâ ki şikeni onun üzerine mukarrer olup kala.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı