اَلْقَسْطَاءُ [el-ḵasṯâ΄] (حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] vezninde) Kuru boyuna denir; yukâlu: عُنُقٌ قَسْطَاءُ أَيْ يَابِسَةٌ Cemʹi قِسَاطٌ [ḵisâṯ] gelir. Ve
قَسْطَاءُ [ḵasṯâ΄] Eğri bacağa denir; yukâlu: رِجْلٌ قَسْطَاءُ أَيْ مُعْوَجَّةٌ Ve şol dize denir ki pek kuru ve katı olmakla hemân devşirilip bükülmez gibi ola; cemʹi قُسْطٌ [ḵusṯ] gelir ḵâf’ın zammıyla; yukâlu: رُكْبَةٌ قَسْطَاءُ إِذَا كَانَتْ يَبِسَتْ وَغَلُظَتْ حَتَّى لاَ تَكَادُ تَنْقَبِضُ مِنْ يُبْسِهَا
اَلْقَسْطَاءُ [el-ḵasṯâ΄] (ḵâf’ın fethi ve sîn’in sükûnuyla ve âhirinde elif-i memdûde ile) Şol nâkadır ki ayağının siniri yassı ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı