اَلْقَرِينُ [el-ḵarîn] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bu dahi bir adamın yaşdaşına denir; yukâlu: هُوَ قَرِينُهُ أَيْ لِدَتُهُ Ve çift öküzü gibi birbirine yanaştırılıp koşulmuş devenin her birine denir. Ve bir adamın ve bir nesnenin mukârinine denir; cemʹi قُرَنَاءُ [ḵurenâ΄] gelir, كُرَمَاءُ [kuremâ΄] gibi; yukâlu: هُوَ قَرِينُهُ أَيْ مُقَارِنُهُ Ve bir adamın hemîşe yâr ve musâhibine ve hem-demine denir; yukâlu: هُوَ قَرِينُهُ أَيْ مُصَاحِبُهُ Ve her benî âdeme makrûn olan şeytânına denir ki aslâ ondan müfârakat eylemez. Ve Zeydu’l-Ḣayl eṯ-Ṯâ΄î kılıcının ismidir. Ve Ḵarîn b. Suheyl b. Ḵarîn kendisi ve pederi muhaddislerdir. Ve ʹAlî b. Ḵarîn zaʹîfü’r-rivâyedir. Ve
قَرِينٌ [ḵarîn] İnsânın nefs-i nâtıkasına ıtlâk olunur, ke-mâ se-yuzkeru.
اَلْقَرِينُ [el-ḵarîn] (ḵâf’ın fethi ve râ’nın kesri ve meddiyle) Musâhib.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı