الْكَدْءُ [el-ked΄] (kâf’ın fethi ve dâl’ın sükûnuyla) ve
الْكُدُوءُ [el-kudû΄] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Nebâtâtı soğuk çalmakla yere yastayıp öylece yapışıkomak maʹnâsınadır; yukâlu: كَدَأَ النَّبْتُ وَكَدِئَ كَدْءًا وَكُدُوءًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالرَّابِعِ إِذَا أَصَابَهُ الْبَرْدُ فَلَبَّدَهُ فِي الأَرْضِ ʹAlâ-kavlin susuz kalmakla bitmeyip gecikmek maʹnâsınadır; yukâlu: كَدَأَ النَّبْتُ وَكَدِئَ إِذَا أَصَابَهُ الْعَطَشُ فَأَبْطَأَ نَبْتُهُ Ve
كَدْءٌ [ked΄] Ekini soğuk vurmakla çıkmış iken yine geri yere redd eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: كَدَأَ الْبَرْدُ الزَّرْعَ كَدْءًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا رَدَّهُ فِي الأَرْضِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı