اَللَّهَاةُ [el-lehât] (حَصَاةٌ [ḩaṡât] vezninde) Boğazda küçük dil taʹbîr olunan et parçasına denir, ʹalâ-kavlin sakf-ı femden lisânın tükendiği yerden lisânın dibidir, yüreğin nihâyetine varınca mahalden ʹibârettir; cemʹi لَهَوَاتٌ [lehevât] ve لَهَيَاتٌ [leheyât] gelir fetehâtla ve لُهِيٌّ [luhiyy] ve لِهِيٌّ [lihiyy] gelir lâm’ın zammı ve kesri ve yâ’nın teşdîdiyle ve لَهَاءٌ [lehâ΄] gelir, سَحَابٌ [seḩâb] vezninde ve لِهَاءٌ [lihâ΄] gelir, كِتَابٌ [kitâb] vezninde; yukâlu: إِشْتَكَتْ لَهَاتَهُ وَهِيَ اللَّحْمَةُ الْمُشْرِفَةُ عَلَى الْحَلْقِ أَوْ هِيَ مَا بَيْنَ مُنْقَطَعِ أَصْلِ اللِّسَانِ إِلَى مُنْقَطَعِ الْقَلْبِ مِنْ أَعْلَى الْفَمِ
اَللَّهَاةُ [el-lehât] (lâm’ın fethi ve hâ’nın tahfîfiyle) Küçük dil ki sakf-ı femin nihâyetinde olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı