Kamus-ı Muhit - اللمج maddesi

اَللَّمْجُ [el-lemc] (lâm’ın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Ağızın etrâfıyla ekl eylemek maʹnâsınadır ki murâd yenecek nesne azca olmakla ağızı doldurmayıp ön dişleriyle yâhûd ağızın bir tarafıyla yemektir. Hattâ Ebû Zeyd bunu hımâr kısmına tahsîs eylemiştir ki çayır kısa olmakla ön dişlerinin uçlarıyla koparıp ekl eylemesidir; yukâlu: لَمَجَ الشَّيْءَ لَمْجًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا أَكَلَهُ بِأَطْرَافِ فَمِهِ Burada أَطْرَافٌ [eṯrâf] lafzının cemʹiyyeti eczâsı iʹtibârına mebnîdir, niteki شَابَتْ مَفَارِقُ رَأْسِهِ terkîbi dahi böylecedir. Ve

لَمْجٌ [lemc] Cimâʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: لَمَجَ الْمَرْأَةَ إِذَا جَامَعَهَا

اَللَّمْجُ [el-lemc] (دَمْجٌ [demc] vezninde) ve

اَللَّمِجُ [el-lemic] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve

اَللَّمِيجُ [el-lemîc] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) سَمْجٌ [semc] mâddesine itbâʹan zikr olunur; yukâlu: شَيْءٌ سَمْجٌ لَمْجٌ وَسَمِجٌ لَمِجٌ وَسَمِيجٌ لَمِيجٌ أَيْ قَبِيحٌ جِدًّا

Vankulu Lugatı - اللمج maddesi

اَللَّمْجُ [el-lemc] (lâm’ın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Ağzın etrâfıyla yemek; yukâlu: لَمَجَ الطَّعَامَ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ أَيْ أَكَلَهُ بِأَطْرَافِ الْفَمِ

اَللَّمْجُ [el-lemc] (lâm’ın fethi ve mîm’in sükûnuyla) ve

اَللَّمِجُ [el-lemic] (lâm’ın fethi ve mîm’in kesriyle) ve

اَللَّمِيجُ [el-lemîc] (فَعِيل [faʹîl] vezni üzere) Tebeʹiyyeten zikr olunur kelimelerdir, maʹnâ-yı müstakilli yoktur, Ebû ʹUbeyde rivâyetinde; yukâlu: شَيْءٌ سَمْجٌ لَمْجٌ وَسَمِيجٌ لَمِيجٌ Ve سَمْجٌ [semc] Kabîh olan nesneye derler.