اَلْمَوْتُ الْأَحْمَرُ [el-mevtu’l-aḩmer] Yaʹnî kızıl ölüm ki murâd katldir, sefk-i hûn münâsebetiyle. ʹAlâ-kavlin mevt-i şedîddir ki sekerât ve sâ΄ir şedâ΄id zuhûr eden mevttir, neʹûzu billâhi taʹâlâ; yukâlu: رَمَاهُ اللهُ تَعَالَى بِالْمَوْتِ الْأَحْمَرِ أَيِ الْقَتْلِ أَوِ الْمَوْتِ الشَّدِيدِ Bu münâsebetle mutlakâ saht ve şedîd olan hâlette istiʹmâl olundu ve minhu kavluhum: اَلْحُسْنُ أَحْمَرُ أَيْ يَلْقَى الْعَاشِقُ مِنْهُ مَا يَلْقَى مِنَ الْحَرْبِ Yaʹnî “ʹÂşık-ı bî-çâre o hüsn ü cemâl cihetinden gördüğü şiddet ve mihneti cenk ve kıtâl cihetinden gördüğü gibidir.”
اَلْمَوْتُ الْأَحْمَرُ [el-mevtu’l-aḩmer] Ziyâde şedîd olan ölüm. Ve minhu’l-hadîsu: “كُنَّا إِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ اتَّقَيْنَا بِرَسُولِ اللهِ” أَيْ إِذَا اشْتَدَّ احْتَمَالُ الْهَلَاكِ الْتَجَأْنَا إِلَيْهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı