اَلْمَيْلَاءُ [el-meylâ΄] (صَحْرَاءُ [ṡaḩrâ΄] vezninde) Başa bir gûne dülbend sarınmağa denir, zâhiren kec-rev sarınmaktır. Ve hatunlar saçlarını bir tarafa hamîde ve mâ΄il ederek tarayıp ve düzüp koşmağa denir ki âlüfteler şîvesidir. Ve
مَيْلَاءُ [meylâ΄] Hörgücü bir cânibe doğru mâ΄il olan develere denir; yukâlu: إِبِلٌ مَيْلَاءُ أَيْ مَائِلَةُ السَّنَامِ Ve birbirinin üstüne müterâkim olmuş büyük kum yığınına denir. Ve şâhları çok ve gür ağaca vasf olur; yukâlu: شَجَرَةٌ مَيْلَاءُ أَيِ الْكَثِيرَةُ الْفُرُوعِ
اَلْمَيْلَاءُ [el-meylâ΄] (mîm’in fethi ve yâ’nın sükûnu ve elifin meddiyle) Şol büyük kum yığınıdır ki birbirine yapışmış ola. Ve budakları çok olan ağaca dahi der[ler].
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı