اَلْمِيطَانُ [el-mîṯân] (مِيزَانٌ [mîzân] vezninde) Bir nesnenin gâyetine denir. Ve şol yere denir ki koşu atları oradan taʹyîn ve irsâl ederler, gûyâ ki atlar için تَوَطُّنٌ [tevaṯṯun] edecek makâmdır. Ve o mesâfenin gâyetine ki atların seğirtmesi onda müntehî olur, مِيدَاءٌ [mîdâ΄] ve مِيتَاءٌ [mîtâ΄] denir. Ve o iki mevziʹin mâ-beynine مَيْدَانٌ [meydân] denir, tekûlu: أَرْسِلِ الْخَيْلَ مِنَ الْمِيطَانِ أَيْ مِنْ حَيْثُ يُوطَنُ لِتُرْسَلَ مِنْهُ الْخَيْلُ فِي السِّبَاقِ
اَلْمِيطَانُ [el-mîṯân] (mîm’in kesri ve meddiyle) Bir nesnenin gâyeti. Ve
مِيطَاٌن [mîṯân] Şol yere dahi derler ki yüğrük atlarını koşmağa oradan taʹyîn ederler; o, meydânın evvelidir. Ve مِيثَاءٌ [mîšamp;â΄] ve مِيدَاءٌ [mîdâ΄] mîm’in kesri ve meddiyle meydân âhirine derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı