Kamus-ı Muhit - الميسان maddesi

اَلْمَيْسُ [el-meys] (لَيْسٌ [leys] vezninde) ve

اَلْمَيَسَانُ [el-meyesân] (fetehâtla) Salınmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَاسَ الْغُلاَمُ يَمِيسُ مَيْسًا وَمَيَسَانًا إِذَا تَبَخْتَرَ Ve bî-bâk ve lâübâlî olmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَاسَ الرَّجُلُ إِذَا مَجَنَ Ve bir kimsenin derd ve marazını teksîr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: مَاسَ اللهُ مَرَضَهُ أَيْ كَثَّرَهُ Ve

مَيْسٌ [meys] Bir nevʹ şecer-i ʹazîm ismidir. Bu şecer Yûnânîde lotus ve Türkîde yaban biberi ağacı dedikleridir. Ve bir nevʹ kuru üzüm ismidir. Ve bir gûne asmaya denir ki sâk-ı vâhid üzere kâ΄im olanıdır.

اَلْمَيْسَانُ [el-meysân] (عَطْشَانُ [ʹaṯşân] vezninde) Dâ΄imâ salınarak yürüyen kimseye denir. Ve Cevzâ΄ burcunda bir kevkebin ismidir, ʹalâ-kavlin her zâhir ve mütelâlî kevkebe ıtlâk olunur. Cemʹi مَيَاسِينُ [meyâsîn] gelir. Ve

مَيْسَانُ [Meysân] Baṡra ile Kûfe meyânında bir kazâ adıdır. Nisbetinde مَيْسَانِيٌّ [Meysâniyy] ve ziyâde-i nûn’la مَيْسَنَانِيٌّ [Meysenâniyy] denir. Ve

مَيْسَانُ [meysân] Leyle-i bedr ismidir ki mehtâb gecesidir. Ve Haḵʹa menzilinde vâkiʹ iki kevkebin birinin ismidir.

اَلْوَسِنُ [el-vesin] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve

اَلْوَسْنَانُ [el-vesnân] (عَطْشَانُ [ʹaṯşân] vezninde) ve

اَلْمِيسَانُ [el-mîsân] (مِيزَانٌ [mîzân] vezninde) Çok uyuklayıp pinekler olan adama denir; mü΄ennesi وَسِنَةٌ [vesinet]tir, فَرِحَةٌ [feriḩat] vezninde ve وَسْنَى [vesnâ]dır, سَكْرَى [sekrâ] vezninde ve مِيسَانٌ [mîsân]dır; yukâlu: رَجُلٌ وَسِنٌ وَوَسْنَانُ وَمِيسَانُ وَامْرَأَةٌ وَسْنَةٌ وَوَسْنَى وَمِيسَانُ إِذَا كَثُرَ نُعَاسُهُ Bunlar ism-i fâʹillerdir, mübâlaga için dahi müstaʹmeldir, pes gözünde nuʹâs olup uyuklayan adama ve dâ΄imâ bu vasf üzere olan adama ıtlâk olunur.

Vankulu Lugatı - الميسان maddesi

اَلْمَيَسَانُ [el-meyesân] (fethateynle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: مَاسَ مَيَسَانًا أَيْضًا

اَلْمَيْسَانُ [el-meysân] (mîm’in fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Bir köyün adıdır, nevâhî-i ʹIrâḵ’ta.

اَلْمِيسَانُ [el-mîsân] (mîm’in kesri ve meddiyle) Ehl-i vakâr olan kimse; yukâlu: إِمْرَأَةٌ مِيسَانٌ كَأَنَّ بِهَا سِنَةٌ مِنْ رَزَانَتِهَا Yaʹnî gûyâ ki ziyâde vakârından uykuya varmıştır.