اَلنُّظْرُنَّةُ [en-nużrunnet] (nûn’un zammı ve żâ’nın sükûnu ve râ-i mazmûme ve nûn-ı müşeddede ile ve nûn’un kesri ve râ’nın fethi ve nûn’un ve râ’nın kesriyle lügattir) Şol ʹavrete denir ki bed-segâl ve bed-gümân olmakla bir nesneye nazar eylese, onda bir şâ΄ibe-i seyyi΄e görmeyerek sû΄-i zann eder ola, niteki سُمْعُنَّةٌ [sumʹunnet] dahi vezn-i mezbûr üzere bir nesne istimâʹ eylese zann ve gümâna düşen ʹavrete denir. Ve bu hâletler bed-derûn ve fâsidü’l-kalb olmaktan neş΄et eder; yukâlu: إِمْرَأَةٌ سُمْعُنَّةٌ نُظْرُنَّةٌ إِذَا تَسَمَّعَتْ أَوْ تَنَظَّرَتْ فَلَمْ تَرَ شَيْئًا تَظَنَّتْهُ تَظَنِّيًا
اَلنُّظْرُنَّةُ [en-nużrunnet] (nûn’un zammı ve żâ’nın sükûnu ve râ’nın zammı ve nûn’un teşdîdiyle) Şol ʹavrettir ki bir nesne gördükte ondan bir nesne zann eyleye; yukâlu: إِمْرَأَةٌ نُظْرُنَّةٌ سُمْعُنَّةٌ Ve سُمْعُنَّةٌ [sumʹunnet] dahi mezkûr üzere şol ʹavrettir ki bir nesne işitse ondan bir nesne zann eyleye.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı