اَلنَّعْتُ [en-naʹt] (nûn’un fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Bir şey΄i vasf eylemek, yaʹnî muttasıf olduğu sıfatını îrâd ile nişân vermek maʹnâsınadır; yukâlu: نَعَتَهُ نَعْتًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا وَصَفَهُ Mü΄ellif mürâdif olarak gerçi resm eylemiştir, lâkin İbn Ešamp;îr نَعْتٌ [naʹt]ı vasf-ı hasene tahsîs eylemiştir, ke-mâ kâle: اَلنَّعْتُ وَصْفُ الشَّيْءِ بِمَا فِيهِ مِنْ حُسْنٍ وَلاَ يُقَالُ فِي الْقَبِيحِ إِلاَّ أَنْ يَتَكَلَّفَ مُتَكَلِّفٌ فَيَقُولَ نَعْتُ سَوْءٍ وَالْوَصْفُ فِي الْحُسْنِ وَالْقُبْحِ Meğer ki İbn Ešamp;îr’in kavli ʹörf-i istiʹmâle mahmûl ola. Ve
نَعْتٌ [naʹt] Pek soy olup ziyadesiyle yüğrük ve akrânını sâbık ata ıtlâk olunur. Ve bu tesmiye bi’l-masdardır; yukâlu: فَرَسٌ نَعْتٌ أَيْ عَتِيقٌ سَبَّاقٌ
اَلنَّعْتُ [en-naʹt] (nûn’un fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Bir nesnenin sıfatı. Ve bir nesneyi vasf etmek; yukâlu: نَعَتَ الشَّيْءَ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı