Kamus-ı Muhit - النمو maddesi

اَلنُّمُوُّ [en-numuvv] (عُلُوٌّ [ʹuluvv] vezninde) Bir nesne bereketlenip artmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَمَا الشَّيْءُ يَنْمُو نُمُوًّا إِذَا زَادَ Ve ele ve sakala yakılan خِضَابٌ [ḣiḋâb]ın rengi koyulanmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَمَا الْخِضَابَ إِذَا ازْدَادَ حُمْرَةً وَسَوَادًا

Vankulu Lugatı - النمو maddesi

اَلنَّمْيُ [en-nemy] ve

اَلنَّمْوُ [en-nemv] (nûn’un fethi ve mîm’in sükûnuyla) Bir kelâmı bir kimseye nisbet etmek; tekûlu: نَمَيْتُ إِلَيْهِ الْحَدِيثَ فَأَنَا أَنْمُوهُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَأَنْمِيهِ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve bir kimseyi hasebe nisbet etmeğe dahi derler; tekûlu: هُوَ يَنْمُو إِلَى الْحَسَبِ وَيَنْمِي Ve bir şey΄ bir nesneyi refʹ etmeğe dahi derler; ve tekûlu: نَمَيْتُ الشَّيْءَ عَلَى الشَّيْءِ إِذَا رَفَعْتَهُ عَلَيْهِ Ve hadîs isnâd etmeğe dahi derler; yukâlu: نَمَيْتُ الْحَدِيثَ إِلَى غَيْرِهِ نَمْيًا إِذَا أَسْنَدْتَهُ وَرَفَعْتَهُ Ve bir kimseyi babasına nisbet etmeğe dahi derler; tekûlu: نَمَيْتُ الرَّجُلَ إِلَى أَبِيهِ نَمْيًا إِذَا نَسَبْتَهُ إِلَيْهِ Ve Aṡmaʹî eyitti: نَمَيْتُ الْحَدِيثَ نَمْيًا derler mîm’in tahfifiyle.Kaçan haberi ʹalâ-vechi’l-ıslâh eriştirseler ki bunun aslı refʹ maʹnâsına olur ve نَمَّيْتُ الْحَدِيثَ تَنْمِيَةً derler kaçan nemîme ve ifsâd üzere eriştirseler.

اَلنُّمُوُّ [en-numuvv] (zammeteynle ve vâv’ın teşdîdiyle) Kezâlik mâl ziyâde olmak; yukâlu: نَمَا يَنْمُو مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ عَلَى بَعْضِ الرِّوَايَاتِ Ammâ Kisâ΄î eyitti: Ben bu kelimeyi vâv’la istimâʹ etmedim, illâ Benî Suleym’den olan iki birâderden. Baʹdehu Benî Suleym kabîlesinden su΄âl ettiğimde vâv’la istiʹmâli maʹlûmumuz değildir dediler. Ve Ebû ʹUbeyde eyitti: نَمَى يَنْمُو وَيَنْمِي ikisi de câ΄izdir dedi. Ve hınnânın rengi ziyâde olmağa dahi derler; yukâlu: نَمَى الْخِضَابُ أَيِ ازْدَادَ سَوَادًا Ve narh ziyâde olmağa dahi derler; yukâlu: نَمَى السِّعْرُ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا ارْتَفَعَ وَغَلَا