اَلْهَنَأُ [el-hene΄] (fethateynle) ve
اَلْهَنَاءَةُ [el-henâ΄et] (كَرَامَةٌ [kerâmet] vezninde) Bir nesne bî-renc ü zahmet hâsıl ve müyesser olmak maʹnâsınadır; yukâlu: هَنِئَ الشَّيْءُ وَهَنُؤَ هَنَئًا وَهَنَاءَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَالْخَامِسِ إِذَا أَتَى بِلاَ مَشَقَّةٍ
اَلْهَنَاءَةُ [el-henâ΄et] (mislu اَلظَّرَافَة [eż-żarâfet]) Taʹâm hazm olmak; yukâlu: هَنُؤَ الطَّعَامُ يَهْنُؤُ هَنَاءَةً مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ أَيْ صَارَ هَنِيئًا Ve هَنِئَ dahi derler kesr-i nûn’la فَقِهَ ve فَقُهَ [gibi]. Ve هَنَأَنِي الطَّعَامُ da rivâyet olunmuş fethle muzâriʹinde يَهْنِئُنِي ve يَهْنَؤُنِي gelir; mehmûzda bu kelimenin nazîri yoktur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı