اَلْهَوْعُ [el-hevʹ] (نَوْعٌ [nevʹ] vezninde) Haddi mütecâviz vech-i akbeh üzere olan hırs ve tamaʹa denir; yukâlu: فِيهِ هَوْعٌ أَيْ سُوءُ الْحِرْصِ وَأَشَدُّهُ Ve düşmanlığa denir; hâ’nın zammıyla da lügattır; yukâlu: بَيْنَهُمَا هَوْعٌ أَيْ عَدَاوَةٌ Ve bir mâddede sabrsızlıkla hiffet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: هَاعَ فُلاَنٌ يَهَاعُ هَوْعًا إِذَا خَفَّ وَجَزِعَ Şârih حَزِنَ nüshasını tahti΄e ve جَزِعَ olmayı tasvîb eylemiştir. Ve
هَوْعٌ [hevʹ] Nâs birbirinin üzerine hamle ve hücûm eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: هَاعَ الْقَوْمُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ إِذَا هَمُّوا بِالْوُثُوبِ Ve tekellüfsüz, tabîʹatıyla kusmak maʹnâsınadır; yukâlu: هَاعَ الرَّجُلُ يَهَاعُ وَيَهُوعُ هَوْعًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَالْأَوَّلِ إِذَا قَاءَ مِنْ غَيْرِ تَكَلُّفٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı