اَلْهَيْرَعُ [el-heyraʹ] (ضَيْغَمٌ [ḋayġam] vezninde) Elinden hayr ve menfaʹat gelmeyen zaʹîf ve korkak adama denir. Ve şaşkın ve ahmak kimseye denir; yukâlu: هُوَ هَيْرَعٌ أَيْ جَبَانٌ ضَعِيفٌ لاَ خَيْرَ عِنْدَهُ وَالْأَحْمَقُ Ve sürʹatle esip çok toz ve toprak savuran rüzgâra denir. Ve hiffet-ı tabʹı olan şelfe ʹavrete denir.
اَلْهَيْرَعُ [el-heyraʹ] (hâ’nın ve zâ’nın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Korkak ve zaʹîf olan kimse. Ve
هَيْرَعٌ [heyraʹ] Şol yele derler ki esmesi sürʹat üzere ola, serîʹatü’l-hübûb maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı