اَلْمَيْمُونُ [el-meymûn] ve
اَلْأَيْمَنُ [el-eymen] (hemzenin ve mîm’in fethiyle) ve
اَلْيَامِنُ [el-yâmin] (صَاحِبٌ [ṡâḩib] vezninde) ve
اَلْيَمِينُ [el-yemîn] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Kuvvetli ve ferhunde nesneye denir. أَيْمُنٌ [eymun] lafzının cemʹi أَيَامِنُ [eyâmin] gelir ve مَيْمُونَةٌ [meymûnet]in cemʹi مَيَامِينُ [meyâmîn] gelir.
اَلْيَامِنُ [el-yâmin] (mîm’in kesriyle) Kezâlik mübârek olan kimse: مَنْ يَمَنَ بِالْفَتْحِ فَهُوَ يَامِنٌ فَيَمُنَ وَيَمَنَ فِي الْأَفْعَالِ يَكُونُ مِثْلُ شُئِمَ وَشَأَمَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı