اَلْوَيْحُ [el-veyḩ] (vâv’ın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) Kelime-i rahmettir, nitekim وَيْلٌ [veyl] kelime-i ʹazâbdır. Ve Yezîdî eyitti: وَيْحٌ [veyḩ] ve وَيْلٌ [veyl] ikisi de bir maʹnâyadır, وَيْحٌ لِزَيْدٍ ve وَيْلٌ لِزَيْدٍ derler, ibtidâ΄iyyet üzere refʹ etmekle ve وَيْحًا لِزَيْدٍ وَوَيْلًا dahi derler fiʹli izmâr etmekle gûyâ ki takdîr-i kelâm أَلْزَمَهُ اللهُ وَيْحًا وَوَيْلًا demek olur. Ve وَيْحَكَ وَوَيْحَ زَيْدٍ وَوَيْلَكَ وَوَيْلَ زَيْدٍ dahi câ΄izdir izâfetle, sûret-i sâbıka gibi, izmâr-ı fiʹlle mansûb etmek üzere ve ammâ فَتَعْسًا لَهُمْ ve بُعْدًا لِثَمُودَ dedikleri ve bunlara benzer her ne ki var ise mansûbdur, dâ΄imâ masdariyyet üzere fiʹl-i mukadder ile bunların lâm’sız izâfeti câ΄iz değildir, zîrâ فَتَعْسَهُمْ desen yâhûd بُعْدَهُمْ desen sahîh olmaz, pes beynlerinde fark zâhir oldu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı