اَلْحِمَاءُ [el-ḩimâ΄] (ḩâ’nın kesri ve elifin meddiyle) Bi-maʹnâhu; tekûlu: حَامَيْتُ عَنْهُ مُحَامَاةً وَحِمَاءً يُقَالُ اَلضَّرُوسُ تُحَامِي عَنْ وَلَدِهَا Ve ضَرُوسٌ [ḋarûs] ḋâd-ı muʹcemenin fethiyle azılı olan hayvân. Ve bed-hû olan nâkaya dahi derler; tekûlu: حَامَيْتُ ضَيْفِي إِذَا احْتَفَلْتَ لَهُ ve إِحْتِفَالٌ [iḩtifâl] ḩâ΄-i mühmele ile ve fâ’yla mihmân için cemʹiyyet edip onun ahvâlin kayırmaktır. Ve
حِمَاءٌ [ḩimâ΄] Fedâ maʹnâsına da gelir; yukâlu: حِمَاءٌ لَكَ فِي مَعْنَى فِدَاءٌ لَكَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı