اَلْخَفَجُ [el-ḣafec] (ḣâ’nın ve fâ’nın fethiyle) Deve kısmına mahsûs bir marazdır. Şârihin beyânına göre kalkarken ayakları lerze-nâk olur ki zaʹfdan nâşîdir. Ve خَفَجٌ [ḣafec] bu maʹnâda masdar olur; yukâlu: خَفِجَ الْبَعِيرُ خَفَجًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَصَابَهُ الْخَفَجُ Ve
خَفَجٌ [ḣafec] Bir nevʹ akçıl nebât ismidir ki rebîʹ mevsiminde nâbit olur; müfredi, خَفَجَةٌ [ḣâfecet]tir. Müfredâtta yaban hardalı ile mübeyyendir. Ve
خَفَجٌ [ḣafec] Cimâʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: خَفِجَ الْمَرْأَةَ إِذَا جَامَعَهَا Ve yorgunluktan incikler ağrımak maʹnâsınadır; yukâlu: خِفِجَ فُلاَنٌ إِذَا اشْتَكَى سَاقَهُ تَعَبًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı