اَلدُّسْفَانُ [ed-dusfân] (عُثْمَانُ [ʹušamp;mân] vezninde) Elçi tarzında olan adama denir ki bir kimse tarafından bir nesne talebi zımnında bir adama gönderilir yâhûd kendiliğinden gider, ʹalâ-kavlin pezevenge denir. Cemʹi دُسَافَى [dusâfâ] gelir, سُكَارَى [sukârâ] vezninde. Ve dâl’ın kesriyle دِسْفَانٌ [disfân] dahi lügattır; bu sûrette cemʹi دَسَافِينُ [desâfîn] gelir; yukâlu: هُوَ دُسْفَانٌ بَيْنَهُمَا وَهُوَ شِبْهُ الرَّسُولِ يَطْلُبُ الشَّيْءَ أَوْ رَسُولُ سُوءٍ بَيْنَ الرَّجُلِ وَالْمَرْأَةِ Ve
دُسْفَانٌ [dusfân] (dâl’ın zammıyla) ve
دُسْفَةٌ [dusfet] (غُرْفَةٌ [ġurfet] vezninde) Pezevenkliğe denir, قِيَادَةٌ [ḵiyâdet] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı