اَلسَّافِرُ [es-sâfir] Seferber olan adama denir, niteki zikr olundu; yukâlu: رَجُلٌ سَافِرٌ أَيْ ذُو سَفَرٍ Ve bundan fiʹl tasrîf olunmaz; masdarı ism olarak istiʹmâl olundu. Cemʹi أَسْفَارٌ [esfâr] ve سُفَّارٌ [suffâr] gelir, نُصَّارٌ [nuṡṡâr] vezninde. Ve
سَافِرٌ [sâfir] Gövdesi etsizce çelimsiz ata ıtlâk olunur; gûyâ ki eti keşf ve izâle olunmuştur; yukâlu: فَرَسٌ سَافِرٌ أَيْ قَلِيلُ اللَّحْمِ Kâle fi’l-Esâs: يُقَالُ سَفَرَ شَحْمُهُ إِذَا ذَهَبَ Ve
سَافِرٌ [sâfir] Dâ΄imâ yüzünü keşf eden ʹavrete denir, zikr olunan سَفْرُ الْوَجْهِ maʹnâsından sıfat-ı muhtassadır; yukâlu: إِمْرَأَةٌ سَافِرٌ إِذَا كَانَتْ تَكْشِفُ الْقِنَاعَ عَنْ وَجْهِهَا Ve yazıcıya denir, kâtib maʹnâsına, ke-mâ se-yuzkeru.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı