اَلسِّبَاءُ [es-sibâ΄] (sîn’in kesriyle) Bi-maʹnâhu; tekûlu: سَبَيْتُ الْعَدُوَّ سَبْيًا وَسِبَاءً إِذَا أَسَرْتَهُ Ve
سَبْيٌ [seby] Nisâ tâ΄ifesi ricâlin gönlin almağa dahi derler; yukâlu: اَلْمَرْأَةُ تَسْبِي قَلْبَ الرَّجُلِ Ve
سِبَاءٌ [sibâ΄] Hamrı bir şehrden bir şehre alıp gitmeğe dahi derler; tekûlu: سَبَيْتُ الْخَمْرَ سِبَاءً لَا غَيْرُ إِذَا حَمَلْتَهَا مِنْ بَلَدٍ إِلَى بَلَدٍ Ve kaçan hamrı içmek için satın alsalar سَبَأْتُ derler hemze ile. Ve
سَبْيٌ [seby] Bir kimseyi vilâyetinden dûr kılmağa dahi derler; tekûlu: سَبَاهُ اللهُ يُسْبِيهِ سَبْيًا أَيْ غَرَّ بِهِ وَأَبْعَدَهُ كَمَا تَقُولُ لَعَنَهُ اللهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı