اَلصَّرَاحُ [es-ṡarâḩ] (ṡâd’ın fethi ve zammıyla) صَرِيحٌ [ṡarîḩ] maʹnâsınadır; yukâlu: لَبَنٌ صَرَحٌ وَصَرِيحٌ وَصَرَاحٌ أَيْ خَالِصٌ Ve
صُرَاحٌ [ṡurâḩ] (ṡâd’ın zammıyla) İsm olur, bir kimseye rû-be-rû sövmek ve söz söylemek hâletine denir. Masdarı karîben zikr olunur. Ve sarîh maʹnâsına olarak mecâzen zarfta dahi istiʹmâl olunur; yukâlu: كَأْسٌ صُرَاحٌ أَيْ لَمْ تُشَبْ بِمِزَاجٍ ve yukâlu: كَلاَمٌ صُرَاحٌ أَيْ خَالِصٌ
اَلصُّرَاحُ [eṡ-ṡurâḩ] (ṡâd’ın zammıyla) İsmdir, âşikâre sövmek maʹnâsında. Ve
صُرَاحٌ [ṡurâḩ] Kezâlik hâlis maʹnâsına da gelir; yukâlu: كَأْسٌ صُرَاحٌ إِذَا لَمْ تُشَبْ بِمِزَاجٍ Yaʹnî ke΄ste olan şarâba bir nesne halt olunmasa.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı