اَلصَّرَبَةُ [eṡ-ṡarabet] (fetehâtla) Biçilip yâhûd kuruyup geçtikten sonra nevʹan tâzelenip yeniden neşv ü nemâ bulan nebâta denir. Baʹzı nüshada: مَا يُتَخَيَّرُ مِنَ الْعُشْبِ ʹibâretiyle ki ḣâ-yı muʹceme ve yâ-yı tahtiyye iledir, vâkiʹ olmakla galattır, sahîh olan مَا يُتَجَبَّرُ olmaktır, cîm ve bâ-yı muvahhade ile; ve yukâlu: صَرَبَتِ اْلأَرْضُ ke-mâ zukire. Ve
صَرَبَةٌ [ṡarabet] Bir nevʹ nesnedir ki kedi başı kadar olup içinde pekmeze şebîh bir lezîz ve şîrîn nesne olmakla şeker kamışı gibi sorup ekl ederler, Aʹrâb-ı bâdiye hulviyyâtındandır. Bunu bir gûne ağacın zamkıyla beyân ederler ki katı olup içinde olan lezzetli özünü sorup ve ekl ederler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı