طُفَيْلِيٌّ [ṯufeyliyy] (ṯâ’nın zammı ve fâ’nın fethi ve yâ΄-i evvelin sükûnu ve sânînin teşdîdiyle) Şol kimsedir ki ziyâfete bilâ-daʹvet dâhil ola. Yaʹkûb eyitti: طُفَيْلِيٌّ [ṯufeyliyy] طُفَيْلٌ [Ṯufeyl] nâm recüle mensûb maʹnâsınadır ki mezbûre ehl-i Kûfe’den ʹAbdullâh b. Ġaṯafân evlâdındandır, ʹâdeti daʹvet olunmayan ziyâfetlere varmak idi. Ve ona طُفَيْلُ الْأَعْرَاسِ ve طُفَيْلُ الْعَرَائِسِ derlerdi. Ve أَعْرَاسٌ [aʹrâs] عُرْسٌ [ʹurs]un cemʹidir, zamm-ı ʹayn’la ve عَرَائِسُ [ʹarâ΄is] عَرُوسٌ [ʹarûs]un cemʹidir, feth-i ʹayn’la ve maksûd ziyâfetlere nisbet ve izâfettir. Ve mezbûr eydürdü: وَدِدْتُ اَنَّ الْكُوفَةَ بِرْكَةٌ مُصَهْرَجَةٌ فَلَا يَخْفَى عَلَيَّ شَيْءٌ Yaʹnî “Şöyle isterdim ki Kûfe şehri nazarımda kireçle yapılmış havuz gibi ola ve onda cemʹiyyetinden bir nesne fevt etmeyem”. Ve ʹArab tâ΄ifesi طُفَيْلِيٌّ [ṯufeyliyy] maʹnâsında وَارِشٌ lafzın istiʹmâl ederlerdi ki bî-daʹvet ziyâfete gelici demek olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı