اَلْأَعْجَفُ [el-aʹcef] Maʹnâ-yı mezbûrdan vasftır; عَجْفَاءُ [ʹacfâ΄] mü΄ennesidir. Cemʹi عِجَافٌ [ʹicâf]tır ʹayn’nın kesriyle. Ve bu gayr-i kıyâs üzeredir, zîrâ efʹal ve faʹlâ΄ sîgası fiʹâl üzere cemʹlenmez. Bunu zıddı olan سِمَانٌ [simân] üzere binâ eylediler. Ve bu muttaridedir, zîrâ ʹArablar bir sîgayı baʹzen zıddı üzere binâ΄ ve iʹtibâr ederler, niteki صَدِيقٌ [ṡadîḵ]in mü΄ennesi olan صَدِيقَةٌ [ṡadîḵat] üzere binâ΄ edip ʹadüvve derler. Hâlen ki bi-maʹnâ fâʹil olan fuʹûlete tâ-i te΄nîs dâhil olmaz. Ve
أَعْجَفُ [aʹcef] Yufka temrene ıtlâk olunur; yukâlu: نَصْلٌ أَعْجَفُ أَيْ رَقِيقٌ وَنِصَالٌ عِجَافٌ أَيْ رِقَاقٌ Ve
عَجْفَاءُ [ʹacfâ΄] Hayr ve hâsılâttan ʹârî ve bî-behre yere denir; yukâlu: أَرْضٌ عَجْفَاءُ أَيْ لاَ خَيْرَ فِيهَا Ve yufkaca nâzük dudağa vasf olur; yukâlu: شَفَتَانِ عَجْفَاوَانِ أَيْ لَطِيفَتَانِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı