اَلْكِظَامَةُ [el-kiżâmet] (kâf’ın kesriyle) Şol kuyudur ki onun yanında bir kuyu dahi olup birbirine yer altından kârîz geçer. Ve fi’l-hadîsi: إِذَا رَأَيْتَ مَكَّةَ قَدْ بُعِجَتْ كَظَائِمَ” Yaʹnî kuyular kazılsa zikr olunan vech üzere. Ve
كِظَامَةُ [kiżâmet] Kezâlik şol halkaya derler ki terâzû kolunda terâzû ipleri onda cemʹ olup bağlanır. Ve
كِظَامَةٌ [kiżâmet] Şol sinire derler ki ok yeleği başlarında okun ince yerine sararlar. Ve
كِظَامَةٌ [kiżâmet] Kezâlik şol tasmaya derler ki kiriş başına bağlarlar, yayın kulağı kirişi kesmesin diye, nitekim harîrden olan kirişlerde müteʹâreftir. Ve sâhib-i Ṡurâḩ’ın bu makâmda كِظَامَةٌ [kiżâmet] “devâlî ki ber-kemân bendend” dediği münâsib değildir, zîrâ yay kabzasına bağlanan kayışa dahi mütenâvil olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı