اَلْكَفْلُ [el-kefl] (نَفْلٌ [nefl] vezninde) Bir adamın me΄ûnetini der-ʹuhde eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: كَفَلَهُ كَفْلًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا كَانَ كَافِلًا لَهُ Ve
كَفْلٌ [kefl] ve
كُفُولٌ [kufûl] (شُمُولٌ [şumûl] vezninde) ve
كَفَالَةٌ [kefâlet] (كَرَامَةٌ [kerâmet] vezninde) Bir adama kefîl olmak maʹnâsınadır; yukâlu: كَفَلَ بِالرَّجُلِ وَكَفُلَ وَكَفِلَ كَفْلًا وَكُفَولًا وَكَفَالَةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ وَالْخَامِسِ وَالرَّابِعِ إِذَا كَانَ كَفِيلًا لَهُ Kâle’ş-şârih ve fi’l-Muġrib ve’l-Miṡbâḩ: كَفَلْتُ بِالْمَالِ وَبِالنَّفْسِ وَكَفَلْتُ عَنْهُ بِالْمَالِ لِغَرِيمِهِ وَالْإِسْمُ الْكَفَالَةُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı