الْكِفَاءُ [el-kifâ΄] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Fi’l-asl masdardır, baʹdehu bir nesneye müsâvî olan mikdârda istiʹmâl olunmuştur; ve minhu kavluhum: اَلْحَمْدُ لِلَّهِ كِفَاءَ الْوَاجِبِ أَيْ مَا يَكُونُ مُكَافِئًا لَهُ أَيْ قَدْرَ مَا يَكُونُ مُكَافِئًا لَهُ Ve
كِفَاءٌ [kifâ΄] Misl ü nazîr maʹnâsınadır ki bir şey΄e kadr ü menzilette berâber olan nesneden ʹibârettir. Ve şol perdeye denir ki ʹArab çadırlarının ense taraflarının yukarısından aşağısına kadar çekilir, ʹalâ-kavlin şol şukkaya denir ki alaçık taʹbîr olunan kıl çadırın ense tarafına çekerler yâhûd şol kilime denir ki izâr gibi alaçık üzere atıp zemîne kadar çekip bürürler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı